سخنان نادر شاه

لحظه پیروزی برای من از آن جهت شیرین است که پیران، زنان و کودکان کشورم را در آرامش و شادان ببینم.((نادر شاه افشار))

گاهی سکوتم دشمن را فرسنگها از مرزهای خودش نیز به عقب می نشاند.((نادر شاه افشار))

کمربند سلطنت، نشان نوکری برای سرزمین من است. نادرها بسیار آمده اند و باز خواهند آمد، اما ایران و ایرانی باید همیشه در بزرگی و سروری باشد؛ این آرزوی تمام عمرم بوده است.((نادر شاه افشار))

هنگامی که برخواستم، از ایران ویرانه ای ساخته بودند و از مردم کشورم بردگانی زبون. سپاه من نشان بزرگی و رشادت ایرانیان در طول تاریخ بوده است؛ سپاهی که تنها به دنبال حفظ کشور و امنیت آن است.((نادر شاه افشار))

کیست که نداند مردان بزرگ از درون کاخهای فرو ریخته به قصد انتقام بیرون می آیند؛ انتقام از خراب کننده. ندایی در درونم می گفت : برخیز، ایران تو را فراخوانده است و برخواستم.((نادر شاه افشار))

میدان جنگ می تواند میدان دوستی نیز باشد؛ اگر نیروهای دو طرف میدان به حقوق خویش بسنده کنند.((نادر شاه افشار))

از دشمن بزرگ نباید ترسید، اما باید از صوفی منشی جوانان واهمه داشت. جوانی که از آرمانهای بزرگ فاصله گرفت، نه تنها کمک جامعه نیست، بلکه [ همچون ] باری به دوش هموطنانش است.((نادر شاه افشار))

اگر جانبازی جوانان ایران نباشد نیروی دهها نادر هم به جایی نخواهد رسید.((نادر شاه افشار))

شاهنامه ی فردوسی خردمند، راهنمای من در تمام زندگی بوده است.((نادر شاه افشار))

فتح هند باعث سرافرازی نبود؛ برای من دستگیری متجاوزین و سرسپردگانی مهم بود که بیست سال کشورم را ویران ساخته و جنایت و غارت را در حد کمال بر مردم سرزمینم روا داشتند. اگر در پی افتخار بودم پادشاهان اروپا را به بردگی می گرفتم که آن هم از جوانمردی و خوی ایرانی من به دور بود.((نادر شاه افشار))

هر سربازی که بر زمین می افتد و روحش به آسمان پر می کشد نادر می میرد و به گور سیاه می رود. نادر به آسمان نمی رود، نادر آسمان را برای سربازانش می خواهد و خود بدبختی و سیاهی را. او همه ی این فشارها را برای به ثمر رساندن ایران بزرگ به جان می خرد؛ پیشرفت و به قدرت رسیدن ایران تنها عاملی است که فریاد حمله را از گلوی غمگینم به در می آورد و مرا بی پروا به قلب سپاه دشمن می راند...((نادر شاه افشار))

برای زمینهای کشورم هیچ زمان گفتگو نمی کنم، بلکه آن را با قدرت فرزندان کشورم به دست می آورم.((نادر شاه افشار))

سکوت شمشیری است که من همیشه از آن بهره جسته ام.((نادر شاه افشار))

تمام وجودم را برای سرفرازی میهن بخشیدم، به این امید که افتخاری ابدی برای کشورم کسب کنم.((نادر شاه افشار))

خردمندان و دانشمندان سرزمینم؛ آزادی زمینهای کشور با سپاه من و تربیت نسلهای آینده با شما. اگر سخن شما مردم را آگاهی بخشد دیگر نیازی به شمشیر نادرها نخواهد بود.((نادر شاه افشار))